تب متداخله

«لغت نامه دهخدا»

[تَ بِ مُ تَ خِ لَ / لِ](ترکیب وصفی، اِ مرکب)(1) حمی متداخله؛ آن است که تب اول آخر نشده باشد که دیگری پیدا شود. (بحر الجواهر). رجوع به تب و دیگر ترکیب های آن شود.
(1) - Fievre Sphinrante.