«لغت نامه دهخدا»
[تَ بِ مُ بِ قَ / قِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) تب دموی لازم است و بر دو نوع بود: یکی از عفونت خون در عروق و خارج عروق خیزد و دیگری از سخونت خون و غلیان آن بدون عفونت. (از بحر الجواهر).