تبن

«لغت نامه دهخدا»

[تُ بَ] (اِخ) نصر گوید: موضعی است به یمان از مخلاف لحج و سیدحمیری دربارهء آن گوید:
هلاّ وقفت علی الاجراع من تبن
و ما وقوف کبیرالسن فی الدمن.
(معجم البلدان ج 2 ص364).