تبنین

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (اِخ) شهری است و از آن است ایوب تبنینی بن ابوبکربن خطلیا. (منتهی الارب). شهری است در کوههای بنی عامر و مشرف بر شهر بانیاس بین دمشق و صور. (معجم البلدان ج 2 ص364). قصبهء کوچکی است در ولایت بیروت و در 20 هزارگزی مشرق صور. در دوران جنگهای صلیبی دارای استحکام و اهمیت بود. در سال 583 ه . ق. صلاح الدین ایوبی آن را بازگرفت. دارای باغها و درختان پرمیوه و کشت زارهای خرم است و بر بالای تپه ای قرار دارد و چشم انداز زیبایی را بوجود آورده است. (از قاموس الاعلام ترکی).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر