تبو

«لغت نامه دهخدا»

[تَ وْ] (ع مص) غزا کردن و غنیمت گرفتن. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (منتهی الارب) (المنجد) (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر