تپتک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ پُ] (اِ) باقیماندهء ساقهء خشک که از اطراف تنه از پایین تا بالا قرار گرفته و بکمک آنها بالای نخل میروند. (لغت بلوچ «نیک شهر»).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر