تتراد

«لغت نامه دهخدا»

[تِ] (اِ)(1) گونه ای کرموزوم در وهلهء «دیپلوتن»(2) که در این مرحله دو شکاف در طول کروموزومهای هر زوجی ظاهر شده بقسمی که چهار عنصر کروموزومی نمایان میگردد. رجوع به جانورشناسی عمومی دکتر فاطمی ص35 و گیاه شناسی حبیب الله ثابتی ص463 شود.
(1) - Tetrad.
(2) - Diplotene.