«لغت نامه دهخدا»
[] (اِخ) والی ایران در فلسطین. پیرنیا در تاریخ ایران باستان آرد: پس از آن داریوش فرمانی صادر کرد، بدین مضمون: «پس حال ای تتنای والی ماورای نهر شتر بوزنای و رفقای شما... که آن طرف نهر میباشید از آن دور شوید و بکار این خانهء خدا متعرض نباشید اما حاکم یهود و مشایخ یهودیان این خانهء خدا را در جایش بنا کنند و فرمانی نیز از من صادر شده که شما با این مشایخ یهود برای بنا کردن این خانهء خدا چگونه رفتار کنید...» (ایران باستان ج 2 ص988). رجوع به تتنای بخشش شود.