«لغت نامه دهخدا»
[تَ ثَوْ وُ] (ع مص) فروگرفتن کسی را بدشنام و قهر و زدن. || گردآمدن زنبوران عسل و انبوه شدن آنان. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).