«لغت نامه دهخدا»
[تَ وِ یَ] (ع مص) مقیم گردانیدن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مقیم گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (آنندراج). || مردن : ثوی؛ بمرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).