تجرء

«لغت نامه دهخدا»

[تَ جَرْ رُ ءْ] (ع مص) اجتراء. دلیر گردیدن بر کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تجرؤ؛ جرأت کردن و دلیر شدن. این لفظ بطور غلط مشهور تجری با یاء آخر استعمال میشود. (فرهنگ نظام). رجوع به تجرئه و تجرؤ شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر