«لغت نامه دهخدا»
[تَ رِ / رُ] (ص نسبی) آزمایشی. منسوب به تجربه. رجوع به تجربه شود. || (اصطلاح فلسفه) قضایای تجربی؛ قضایایی است که عقل بجهت احساس متکرر بدان حکم کند بی آنکه سبب آن را دریابد مانند آنکه سقمونیا مسهل صفراست. (از کشاف اصطلاحات الفنون).