تجرجر

«لغت نامه دهخدا»

[تَ جَ جُ] (ع مص) (از: «ج رر») ریختن آب را در حلق. (از الغریبین ابوعبید هروی) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || جرعه نوشیدن آب. (منتهی الارب) (از قطر المحیط) (ناظم الاطباء). || گرداندن شیر بانگ خود را در گلوگاهش. (قطر المحیط).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر