«لغت نامه دهخدا»
[تَ جَمْ مُ] (اِخ) حکیم سیدعظیم الدین حسین. از مردم لکهنوست(1)، فکرش بلند و طبعش نیکو. از وطن مألوف رخت به شهر مدرس کشید و در آنجا به کسب علوم از بحرالعلوم ملک العلماء شیخ عبدالعلی لکهنوی کوشید و از طرف سرکار انگریزی بعهدهء افتای دائر و سائر شهر ترچناپلی مضاف به ملک مدرس مأمور گردید. در علم طب مهارت کامل داشت و در 1220 ه . ق. جهان گذران را گذاشت. بسکه لبریز اناالحق بود اندیشهء ما خون منصور تراود ز رگ و ریشهء ما. جلوه گه سهی قدان محشر فتنه ها شود چون تو به جلوه آوری قامت فتنه زای را. (صبح گلشن). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود. (1) - در تداول فارسی: لکنهو.