تجویل

«لغت نامه دهخدا»

[تَجْ] (ع مص) بسی فاواگردیدن. (تاج المصادر بیهقی). گرد برآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بسی واگردانیدن. (زوزنی). بسیار گردانیدن. (آنندراج). در تاج العروس آرد: و جَوَّلَ تجوا، عن سیبویه قال و التفعال بناء موضوع للکثره کفعلت فی فعلت و فی العباب جال تجوالاً و فی التهذیب جَوَّلَ البلاد تجویلاً؛ ای جال فیها کثیراً... (تاج العروس ج 7 ص266).