«لغت نامه دهخدا»
[تَ حَ فُ] (ع مص) بزرگی نمودن از خود: یقول الناس للمتکبر هو یتحزفر علینا؛ ای یتعظم کأنه من آل ذی حزفر. || گردنکشی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
