تحزن

«لغت نامه دهخدا»

[تَ حَزْ زُ] (ع مص) اندوهگین شدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || اندوه نمودن بر کسی و بخشودن او. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || تحزن بر چیزی و برای امری؛ توجع [ رثا گفتن ] بر آن. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر