«فرهنگ معین»
"(سُ قُ) [ تر. ] (اِ.) = سنقور: ۱- یکی از گونه‌های باز مناطق سردسیر. پرنده‌ای است بسیار زیبا و خوش خط و خال که لانه اش را در شکاف سنگ‌ها و صخره‌های مرتفع و غیرقابل عبور تهیه می‌کند. جزو بازهای سیاه چشم و از انواع دیگر بازها درشت تر و قوی تر است. شنقار. ۲- در موسیقی خط اتحادی است که ضرب ضعیف یا قسمت ضعیف ضرب را به ضرب قوی یا قسمت قوی ضرب دیگر مربوط و متحد می‌سازد. ؛نت ~ شده نتی که قوت خود را از دست داده."