«لغت نامه دهخدا»
[یِ صَ] (اِخ)آسیه الصّغری. آناطولی. نام شبه جزیره ای بجنوب دریای سیاه و مشرق مدیترانه و شمال سوریه. و مملکت ترکیهء امروزین تقریباً همین شبه جزیره است و شهرهای مهم آن انگوریه (آنگرا، آنقره) عاصمهء کنونی ترکیه و ازمیر و ادنه و بروسه است. و در دورهء هخامنشیان مملکت ایران را رود فرات بدو بخش غربی و شرقی منقسم می کرده، قسمت غربی آن آسیای صغیر و مصر بوده است و آن بچترپتی های ذیل تقسیم میشده: لیدی(1)، ایونی، کاری(2)، میزی(3)، افروغیه(4)، قبادقیّه(5)، بافلاغونیه، بیتینی(6)، لیسی(7)، پامفیلی(8)، پیزیدی(9)، سیلیسی(10)، سوریه، غلاطیه، ترواس(11)، پنطس(12). (1) - لیدیه. (2) - کاریه. (3) - میسیا. (4) - فریجیه. (5) - کبدکیّه. (6) - بطانیه. (7) - لیکیّه. (8) - پمفلیا. (9) - پسیدیه. (10) - قلیقیا. (11) - تروجا (ترواده). (12) - بنطس.