آشکو

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) آشکوب :
وین چارطاق ششدر هفت آشکوی(1) چرخ
یک تابخانهء حرم کبریای اوست.خواجو.
(1) - در این بیت آشکوب نیز توان گفت و شاهد دیگری دیده نشد، لکن وجود کلمهء اَشکو با همزهء مفتوحه مؤیدی برای دعوی فرهنگ نویسان است. رجوع به اَشکو شود.