احتداء

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) احتداء لیل نهار را؛ تابع گردیدن شب روز را. شب از پی روز درآمدن. || سَوق. راندن.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر