احتطاب

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) احتطاب مطر؛ برکندن باران بیخهای درخت را. || حَطْب. هیمه اندوختن. جمع الحطب. (تاج المصادر). هیمه جمع کردن یا هیزم کشیدن برای کسی. (منتهی الارب). || هیزم ریزه ها خوردن. (در قاموس: رعی دِقَّالحطب) . || هیزم اندوختن. || احتطاب کسی را در امری؛ ردیف او گشتن در کاری.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر