«لغت نامه دهخدا»
[اَ سَ] (ع ص) شتر سرخی و سپیدی آمیخته رنگ. (منتهی الارب). || مرد که موی سرش سپید مایل بسرخی باشد. سرسرخ موی. || مرد پیس اندام که پوستش از مرض، سپید و مویش سفید و سرخ باشد. (منتهی الارب). ابرص. || (ن تف) باحَسَب تر. بزرگوارتر. بأصل تر. حسیب تر.