احلابه

«لغت نامه دهخدا»

[اِ بَ] (ع مص) اِحلاب. از چراگاه شیر دوشیده بخانه فرستادن. || (اِ) آن شیر که از چراگاه بخانه فرستاده شود. || شیر که زاید باشد بر مشک. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر