ارسط

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ] (اِخ) حکیمی است رومی(1)شاگرد افلاطون، او وزیر اسکندر کبیر بود و معلم اول گویندش. نوشتن را او بهم رسانید. (برهان قاطع). رجوع به ارسطو شود.
(1) - مراد یونانی است.