ارغام

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِ) ارغا. (جهانگیری). ارغاو. ارغاب. ارغاف. جوی آب :
فرازش پر از خون چو کوه طبرخون
نشیبش ز اشکم چو ارغام(1) و آغر.
عمعق (از جهانگیری).
(1) - ن ل: ارغاب.