ارقه

«لغت نامه دهخدا»

[اَ قَ] (اِخ)(1) از بلاد اسپانیا که بین آن و ابره زمینی قفر موسوم به سلانا(2) واقع است. (حلل السندسیه ج 2 ص 176). || رودی به اسپانیا که از پیرنه (جبال البرانس) سرچشمه گیرد و بنبلونه(3) را مشروب کند و در ویلاّ فرانکا به اَراگُن ریزد و طول آن 160 هزار گز است.
(1) - Arga.
(2) - Solana.
(3) - Pampelune.