اروم

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (ع اِ) جِ اِرَم و اَرِم و اَرومه و اُرومه. || اروم رأس؛ طَرَفهای سر. || (اِخ) قبور عاد.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر