«لغت نامه دهخدا»
[اِ بِ] (اِ)(1) این لغت از توابع است و به معنی دوائی باشد مانند پیاز میان شکافته و از سیستان آرند، بر بواسیر طلی کنند نافع باشد و خوردن آن زنان را خون حیض بگشاید. (برهان) (آنندراج). آریدبرید. دَلَبوث. سیف الغراب. کسیقون. ماخاریون. رجوع به ارندبرند و دَلَبوث شود. (1) - Glaieul.