«لغت نامه دهخدا»
[اَ خوَدْ / خُدْ شُ دَ] (مص مرکب) از خود رفتن : ز خود شدم ز خیال پر از صفا ای دل بگفتمش که زهی خوبی خدا ای دل.مولوی.