«لغت نامه دهخدا»
[اَ رَ چَ / چِ] (ص مرکب) که چشم کبود و زاغ دارد: و ایشان [ مردم اندلس ] مردانی اند سپیدپوست و ازرق چشم. (حدود العالم). و رجوع به ازرق شود.
