«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) بنشاط آوردن. (منتهی الارب). فا نشاط آوردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). در نشاط آوردن. || برکندن از جای خود کسی را. (از منتهی الارب).