اژدهای هفت سر

«لغت نامه دهخدا»

[اَ دَ یِ هَ سَ](ترکیب وصفی، اِ مرکب)(1) اژدهایی اساطیری که هفت سر دارد :
گر اکنون که مار است گردد رها
شود تا نه بس هفت سر اژدها.فردوسی.
جهان چون یکی هفت سر اژدهاست
کسی نیست کز چنگ و نابش رهاست.
اسدی.
ور بری زی او به رشوت اژدهای هفت سر
گوید این فربی یکی یاریست باللّه مار نیست.
ناصرخسرو.
(1) - Hydre.