اژری

«لغت نامه دهخدا»

[اِ ژِ] (اِخ)(1) اژریا. دختری حوری نژاد که دیانا او را به چشمه ای تبدیل کرد و در جنگل آریسی از جنگلهای لاسیوم جاری ساخت. زنان روم قدیم او را ستایش می کردند و چون آبستن می شدند، او را قربانیها میدادند تا هنگام وضع حمل رنج بسیار نبرند. هنوز هم در ایطالیا چشمه ای بدین نام معروف است. (لغت نامهء تمدن قدیم).
(1) - egerie.