«لغت نامه دهخدا»
[اِ دَ] (اِ مرکب) ایستادنگاه. جای اِستادن. موقف: جیأه؛ استادنگاه آب. جیه؛ استادنگاه آب. جئه؛ استادنگاه آب. خرنق؛ استادنگاه آب. تنور؛ استادنگاه آب. وادی. جائزه؛ استادنگاه آب کش بر چاه. (منتهی الارب).