استرک

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ رَ] (اِ) بیخ خوشبوئی است که بترکی قره کولک گویند و میعهء سایله هم گویند. (شعوری). رجوع به اصطرک شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر