«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) نیک کشیدن و بیرون آوردن. یقال: استنتر من بوله؛ اذا اجتذبه و استخرج بقیته من الذکر عند الاستنجاء. (منتهی الارب).
