اسجاف

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) اسجاف ستر؛ فروهشتن پرده را. (از منتهی الارب). پرده فروگذاشتن. (تاج المصادر بیهقی).
- اسجاف بیت؛ فروهشتن بر خانه پرده را. (از منتهی الارب).
|| اسجاف لیل؛ تاریک شدن شب. (از منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی).