«لغت نامه دهخدا»
[اَ عَ] (اِخ) مدنی بن ابی بکر قیسرانی اسکندرانی حسینی مدنی الاصل و الوفاه. (1057 - 1116 ه .ق .). وی از علماء بسیار از اهل حرمین علم آموخت و بمصر و روم رفت و از دانشمندان آن بلاد دانش کسب کرد. از جمله از علماء مصر نزد شیخ علی الشبر املسی و شیخ احمد السقا و جز آنان تلمذ کرد و همه او را اجازه دادند و او متولی فتوی در مدینهء منوره شد و بدانجا درگذشت. او راست: الفتاوی الاسعدیه فی فقه الحنفیه. که تلمیذ وی شیخ محمد بن مصطفی افندی قنوی زاده خلیفهء مفتی حنفیه در مدینهء منوره بر ابواب فقه مرتب کرده، و در دو جزء در مطبعه الخیریه بسال 1309 ه .ق . طبع شده است. (معجم المطبوعات).