اسفاقس

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِ) ابن البیطار در ذیل کلمهء سندریطس آرد: و من الناس من یسمیه ایراقلنا و هو نبات مستأنف کونه فی کل سنه و له ورق شبیه بورق النبات الذی یقال له فراسیون الا انه اطول منه مثل ورق النبات الذی یقال له الاسفاقس.(1) (ابن البیطار ج3 ص39).(2)
(1) - در متن چ مصر: الاسفافس.
(2) - در ترجمهء لکلرک la Sauge آمده.