اسفندیاران

«لغت نامه دهخدا»

[اِ فَ] (اِخ) اسفندیاریه. نام طایفه ای است: و با حکام هم جوار مثل قرمانیان و حمیدیان و اسفندیاران و طورغوذیان و ذوالقدریان متفق شده، با سلاطین مصر نیز درپیوسته از شومی هر یک امر غزا معطل ماند. [ از مکتوب سلطان محمد غازی در جواب شاهرخ ]. (از سعدی تا جامی ص 440 و 438). رجوع به اسفندیاربک (سلسلهء...) شود.