«لغت نامه دهخدا»
[اُ کُف ف] (ع اِ) اسکف العینین؛ جای روییدن موی مژه بر بام چشم. جای روئیدن موی مژگان. (منتهی الارب). || غلاف زیرین چشم. (منتهی الارب). پِلکِ زیرین چشم. (مهذب الاسماء).