اسکنجبین

«لغت نامه دهخدا»

[اِ کَ جَ] (معرب، اِ مرکب)سرکنگبین نیز گویند، و آن آنست که سرکه و شهد و روغن کنجد یکجا کرده می خورند. (مؤیدالفضلاء)(1). در ایران روغن کنجد در سکنجبین معمول نیست، شاید در هند مرسوم بوده است. رجوع به سکنجبین شود.
(1) - Oxymel.