یزدان دان

«لغت نامه دهخدا»

[یَ] (نف مرکب)یزدان شناس. یزدان پرست. موحد. خداشناس :
زهی مظفر پیروزبخت روزافزون
زهی موحد پاکیزه دین یزدان دان.فرخی.
و رجوع به یزدان شناس شود.