آباد جای

«لغت نامه دهخدا»

(اِ مرکب) آباد بوم. آبادی :
بپرسید از آن سرشبان راه شاه
کز ایدر کجا یابم آرامگاه
چنین داد پاسخ که آباد جای
نیابی مگر باشدت رهنمای.فردوسی.