ابن سحنون

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ سَ] (اِخ) ابوعبدالله محمد بن سحنون ندرومی. اصل او از ندرومه از اعمال تلمسان، و مولد او قرطبه است (580 ه .ق .). سپس به اشبیلیه رفته و دانش طب از ابن رشد فراگرفته است و تلخیص کتاب المستصفی از اوست و او در خدمت ناصر و مستنصر و سپس ابوالنجا سالم بن هود و برادرش عبدالله بوده است.