«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ ؟] (اِخ) ابوبکر محمد بن سری سهل نحوی. شاگرد مبرد و استاد سیرافی و رمانی و جز آنان. یکی از مشاهیر نحات و قراء در مائهء سیم و چهارم هجری. از کتب اوست: کتاب الاصول. کتاب الاشتقاق. شرح کتاب سیبویه و صاحب صحاح از آن بسیار نقل کند. کتاب احتجاج القراء للقرائه. کتاب الشعر و الشعراء. کتاب الریاح و الهواء و النار. کتاب الجمل. کتاب المواصلات. کتاب الموجز. وفات او به سال 316 ه .ق . بوده است.