ابن سریح

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ ؟] (اِخ) اسحاق بن یحیی بن سریح نصرانی، مکنی به ابوالحسین. او ظاهراً تا 377 ه .ق . حیات داشته است. (ابن الندیم). مولد او به سال 300 بوده. ابن سریح در امور دواوین و صناعت خراج و مناظرهء عمال (استنطاق) معرفتی بسزا داشته و در علم نحو نیز بصیر بوده. از کتابهای اوست: کتاب الخراج الکبیر. کتاب الخراج الصغیر. کتاب المؤامرات بالحضره. کتاب تحویل سنی الموالید. کتاب جمل التاریخ.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر