ابن ضحاک

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ ضَحْ حا] (اِخ) ابوعلی حسین بن ضحاک، شاعر معروف به خلیع. اصلاً ایرانی از مردم خراسان. او مزّاح بوده و بخلوت خلفا راه داشته و از سال 198 ه .ق . بخدمت امین پیوسته و تا زمان مستعین میزیسته است:
گر بنده جریر است و صریع است و خلیع
در راه ثنا گفتن او گردد لنگ.منوچهری.