«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ] (اِخ) شمس الدین محمد بن علی بن محمد بن طولون الشامی. مولد او به دمشق. در قاهره دانش و ادب فراگرفت و بمدرسهء صالحیه تدریس نحو و حدیث میکرد. وفات او به 955 ه .ق . است. او را در علوم مختلفه تصانیف بسیار است، از جمله: الغرف العلیه فی تراجم مشاهیر الحنفیه. التمتع بالاقران در تراجم علمای مائهء نهم و دهم هجری. الدررالفاخره. الدررالغوالی. تحذیرالعباد من الحلول والاتحاد و غیر آنها. و صاحب کشف الظنون نام مؤلف کتاب الغرف العلیه را ابن طولون اسحاق بن حسن حارثی متوفی به سال 953 گفته است.